Onze voorganger diende uit het bijbelwoord: Johannes 10:16: Maar ik heb ook nog andere schapen die niet uit deze schaapskooi komen. Ook die moet ik hoeden, ook zij zullen naar mijn stem luisteren: dan zal er één kudde zijn, met één herder.
Er waren vele zieke broeders en zusters, dus de zaal was niet zo gevuld als anders. Toch waren we nog met ruim 40 broeders en zusters. We hadden een klein koor, maar alle partijen waren aanwezig. Voor het Heilig Avondmaal werd op viool en pianogespeeld, erg mooi! Daarna zong een zuster het toepasselijk lied uit het koorboek: Neeg’nennegentig schapen. In het lied staat verder: Herder liefde, zoekt haar schaapje keer op keer. Ze werd begeleid op de piano.
In de hal stond een vaas met witte tulpen. Iedereen mocht een tulp naar het altaar brengen en in een vaas doen met speciale gedachte aan zielen in de eeuwigheid waarmee men zich verbonden voelde.
Het altaar was versierd met witte bloemen. Voor het altaar stond een groot hart gevuld met heel veel kleine bloemetjes, gipskruid. Symbolisch de vele mensen en kinderen die zijn overleden. Verder was het hart gevuld met vlaggetjes van de hele wereld. De speciale aandacht ging naar de landen: Turkije, Syrië, Oekraïne en Rusland. Dit omdat er zoveel verdriet en ellende in deze landen is gezien de oorlog en de aardbeving. Onze gebeden gaan ook naar die zielen uit.
© Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland