Van kruisdrager tot zegenaar…
In het verhaal rond de kruisiging van Jezus wordt ook Simon van Cyrene vermeld, een Jood uit de stad Cyrene, een havenstad in het huidige Libië.
Rond Pasen kwamen veel Joden uit alle windrichtingen naar Jeruzalem om daar het paasfeest te vieren.
Waarschijnlijk waren alle herbergen volgeboekt, want we lezen dat Simon ‘uit het veld’ kwam toen hij op weg ging naar de tempel voor het ochtendgebed.
En dan komt Simon terecht in de grote toeloop van mensen die stonden te kijken naar de laatste gang van een paar ter dood veroordeelden, waaronder dus Jezus.
Dan plukken een paar Romeinse soldaten Simon uit de toeschouwers en dwingen hem de dwarsbalk van het kruis van Jezus over te nemen en naar Golgota te dragen. Van toeschouwer wordt hij deelnemer, het kruis van Jezus werd het kruis van Simon. En dit had verstrekkende gevolgen...
Simon was niet aanwezig geweest bij de arrestatie en veroordeling van Jezus; had dus ook niet deelgenomen aan de eis van het volk om Hem te kruisigen. Je zou bijna zeggen: hij had er part noch deel aan. En toch wordt hij gedwongen een volgeling van Jezus te worden. Het is wel aannemelijk dat Simon bij de kruisiging aanwezig was en deelgenoot werd van de verhoging van Christus, zich vast en zeker ook heeft verbaasd over de plotselinge duisternis en het scheuren van de voorhang in de tempel. Dat zal er zeker toe hebben bijgedragen dat de toeschouwer Simon van gedwongen volgeling een vrijwillig volgeling werd. En daar bleef het niet bij.
Met Pinksteren waren er ook weer Cyreners in Jeruzalem en zij hebben ongetwijfeld geluisterd naar de toespraken van Petrus en hebben zich laten dopen. Ook zij werden slachtoffer van de vervolgingen van de christenen en moesten Jeruzalem ontvluchten waardoor het christendom zich razendsnel verspreidde. Zo treffen we later Lucius van Cyrene aan in Antiochië.
In de brief van Paulus aan de Romeinen doet hij de groeten aan Rufus “en zijn moeder en de mijne…” Deze Rufus is de zoon van Simon van Cyrene, die door Paulus ‘de uitverkorene van de Heer’ wordt genoemd. Het is zelfs aannemelijk dat, toen Paulus in Jeruzalem was, hij onderdak vond in het gezin van Simon van Cyrene aangezien hij de moeder van Rufus ook zijn moeder noemt.
Simon, een toevallige ooggetuige van een wereldschokkende gebeurtenis, die mede aan de basis stond van de verspreiding van het evangelie van Christus.
Het kruis van Jezus werd zijn kruis, wat hem tot zegen diende en waardoor velen werden gezegend.
En wij? Blijven we ‘toeschouwer’ of zijn we nog steeds bereid dat kruis van Christus op onze schouders te nemen? En misschien daardoor, net als Simon, ook tot zegen van velen kunnen zijn.
Derk Wilthof, Hoogezand-Sappemeer
---------------------
Wilt u gedurende de veertigdagentijd dagelijks een overdenking in uw mailbox ontvangen, klik dan HIER of kijk voor een weekcompilatie elk weekend op het Instagram account van Jong NAK.
© Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland