Het uitbundige carnavalsfeest eindigt op Aswoensdag en daarmee begint de vastentijd.
Carnaval heet in het zuiden dan ook Vastenavond of, waar ik als kind opgegroeid ben, ‘fastelovend’. Wat er van snoepgoed over was, ging in een trommeltje en kwam er niet voor Pasen uit. Als kind maakte de vastentijd grote indruk op mij. Het stortregende een keer zo hard op Goede Vrijdag, dat ik daarin het wenen van God zag om zijn geliefde Zoon. “Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten.” (1 Korintiërs 13:11)
De katholieke kerk inmiddels verlaten, had de lieve God mij via wonderlijke wegen opgezocht. Priester Jan Bakker kwam aan huis om over het geloof te praten. Een van zijn uitspraken is mij altijd bijgebleven: “Adam en Eva hoorden de stem van de lieve God in het ruisen van de wind.”
Ik hoor de stem van de lieve God in elke dienststonde en het raakt mijn ziel. Hij kent mijn gedachten en spreekt rechtstreeks tot mij. God onder de mensen.
Tijden veranderen en stormen nemen toe. Soms met zoveel kracht dat wat eens vaststond ontworteld raakt. Is het klimaat veranderd? Zijn wij veranderd? De wind loeit soms zo hard dat deze alles overstemt. Ik verlang ernaar om de stem van God te horen in het ruisen van de wind. Terug naar de eerste liefde. Mogen wij onze toekomst veilig stellen. Tijd voor bezinning.
Rob Zeegers, Amsterdam
---------------------
Wilt u gedurende de veertigdagentijd dagelijks een overdenking in uw mailbox ontvangen, klik dan HIER of kijk voor een weekcompilatie elk weekend op het Instagram account van Jong NAK.
© Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland