Nieuw-Apostolische Kerk

As Kingfishers Catch Fire

As Kingfishers catch fire, dragonflies draw flame;

   As tumbled over rim in roundy wells

   Stones ring; like each tucked string tells, each hung bell’s

Bow swung finds tongue to fling out broad its name;

Each mortal thing does one thing and the same:

   Deals out that being indoors each one dwells;

   Selves - goes itself; myself it speaks and spells,

Crying What I do is me: for that I came

I say more: the just man justices;

   Keeps grace: that keeps all his goings graces;

Acts in God’s eye what in God’s eye he is -

    Christ. For Christ plays in ten thousand places,

Lovely in limbs, and lovely in eyes not his

   To the Father through the features of men’s faces

Zoals ijsvogels vuur vatten, libellen glimmend vlammen;

Kletterend over rand van waterput kiezels klinken.

Wat getokkelde snaren vertellen, zo klinkende

Klokken met een slinger hun naam rond doen galmen;

Precies dat doet elk sterfelijk dier:

Drukt uit wat binnenin een ieder schuilt;

Het ‘zelft’, beweegt zichzelf; ikzelf is wat het spreekt en spelt,

Roept “Ik doe wat ik ben: daarom ben ik hier”.

Meer zeg ik: de rechtvaardige vaardigt wat recht is,

Koestert zegen, dat maakt alle daden zegeningen;

Doet voor Gods oog wat hij in Gods oog echt is:

Christus, - want Christus is zichtbaar in duizenden dingen,

Lieflijk in leden en lieflijk in een blik zijns niet is

Voor de Vader in menselijke uitdrukkingen.

Vertaling: MK

Gerard Manley Hopkins was een Ierse jezuïet en is een van mijn favoriete dichters. Hij staat bekend om het idee dat in elk levend wezen én levenloos ding een diepste eigenheid tot uiting komt (beter kan ik het niet verwoorden). Deze gedachte zie je dan ook in veel van zijn gedichten terug; of eigenlijk moet ik zeggen dat je het terug hoort. Hopkins speelt op allerlei bijzondere manieren met de unieke geluiden van woorden en dingen.

Die eigenheid hoor je ook in het sonnet As Kingfishers Catch Fire, een lofzang op de schepping tot aan de kleinste steen toe. Maar Hopkins gaat verder en schildert hoe de eigenheid van christenen tot uiting komt. Het “daarom ben ik hier” roept het antwoord op van Jezus aan Pilatus in Johannes 18: “Ik ben geboren en naar de wereld gekomen om van de waarheid te getuigen…”. Vervolgens is de vraag waarom wij als christenen hier zijn.

Het gedicht is bijna niet te vertalen (de rijmen zijn op het randje) en ik raad zeker aan om het ook in het originele Engels te lezen, maar hopelijk komen de klanken en ritmes tot leven als je het hardop uitspreekt.

Maarten Klene, Melbourne

---------------------   

Wilt u gedurende de veertigdagentijd dagelijks een overdenking in uw mailbox ontvangen, klik dan HIER of kijk voor een weekcompilatie elk weekend op het Instagram account van Jong NAK.