Jezus was veertig dagen in de woestijn.
Om te vasten. Maar vooral om te offeren. Zijn eigen mening offeren. Hij doorstond de beproevingen. Toen was Hij klaar om van Zijn Vader te getuigen, en verrichtte Hij in Zijn naam vele wonderen. Dit was alleen mogelijk omdat Hij op Zijn Vader vertrouwde. Bovenal offerde Hij Zijn leven voor verlossing van alle mensen. Ondanks Zijn grote geloof en vertrouwen doorstond Hij doodsangsten, want Hij was mens op aarde. Hij vroeg Zijn Vader of het niet anders kon, maar eindigde Zijn smeekbede met ”niet Mijn wil, maar Uwe wil geschiede”.
Wat betekent dit vandaag nog voor ons, voor mij?
Jezus ging ons voor in geloof. In vertrouwen. In offergezindheid. In het ondergeschikt maken van Zijn wil aan die van de Vader. En ik? Als ik zeg dat ik christen wil zijn, dat ik Jezus wil volgen? Ga ik er dan voor, of maak ik daarin keuzes? Wat wel, wat niet?
Hoe sta ik er voor?
In mijn offergezindheid. Kan ik nog iets missen? Kan ik mijn eigen mening offeren? Doe ik nog moeite om een gedachte of mening van een ander te begrijpen? En die te respecteren. Vind ik nog aansluiting in het geloof van mijn broer of zus? In de kernwaarden van ons geloof? Wil ik nog ja zeggen als mij iets gevraagd wordt? Gezamenlijk in Christus. Of ben ik nog in de woestijn?
Rob Zeegers, Amsterdam
---------------------
Wilt u gedurende de veertigdagentijd dagelijks een overdenking in uw mailbox ontvangen, klik dan HIER of kijk voor een weekcompilatie elk weekend op het Instagram account van Jong NAK.
© Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland