Op 6 maart 2022 is er een “dienst voor ontslapenen”. Deze diensten zijn er driemaal per jaar en de inhoud daarvan is bijzonder te noemen (zeker voor degenen die daar niet zo mee bekend zijn.) Gelukkig kan de dienst weer fysiek gehouden worden in de kerk nu de lockdown is opgeheven. Aan de basis van deze speciale diensten staan diverse teksten in de Bijbel met verwijzing naar de “zielen aan gene zijde”, zoals dat traditioneel ook wel genoemd wordt. Het gaat over een belangrijk positief en hoopvol perspectief voor degenen voor wie het leven op aarde ten einde gekomen is. Daarbij zijn zoveel aspecten bij betrokken! Het meeste mb.t. "gene zijde" is niet bekend, maar dit nader in te vullen is echter niet aan ons. Ook “de wetenschap” ( veelal het uitgangspunt voor het hedendaagse denken ) biedt geen uitkomst. Deze diensten zijn overigens niet specifiek gericht om overleden geliefden te gedenken, hoewel ook die gedachten zeker naar boven kunnen komen op zo’n moment. Dat vanwege de covid-pandemie er nu ook online diensten voor ontslapenen zijn is wel bijzonder en speelt een rol in het verhaal dat nu volgt. Eén aspect van wat hierboven aangeduid is komt hierin naar voren, maar om zelfs dat in woorden juist en compleet weer te geven is al een illusie. Wellicht dat in de slotzin iets van een antwoord op de vele vragen gegeven wordt. Boven dit artikel is de spoorbrug over de Nederrijn bij Oosterbeek (nabij Arnhem) afgebeeld. Bruggen leggen verbinding. Ze zijn groot en sterk of juist heel fragiel, fraai of een beetje onooglijk, oud of net gebouwd, enz.. De bruggenbouwer. In het weekblad Elsevier van april 2021 was een vaste rubriek opgenomen: een in-memorial over een kenmerkende persoonlijkheid (doorgaans geen BNNer.) Dit keer was het Eltje Ypeij. Hij werd 93 jaar en stierf in maart 2021. Geboren in Heereveen, zoon van een palingroker. Toen hij zes jaar was verhuisde het gezin naar Nijmegen (in 1933). In 1944 kwam zijn vader daar om bij een bombardement. Hun viszaak werd platgebombardeerd. Kort daarna raakt zijn moeder een been kwijt door een Duitse granaat. Het gezin had niets meer. Geen onbekommerde start. Als 9-jarig kind wilde Eltje al bruggenbouwer worden. Het begon bij de TU in Delft (civiele techniek). Later werd hij hoofdingenieur en lid van het management van Rijkswaterstaat. Een koppige Fries, introvert maar ook sociaal, direct in de omgang, en afkerig van computers. In 1987 ging hij met pensioen maar bleef sociaal actief. Zo valt er te lezen. Rekenliniaal en potlood: medeverantwoordelijk was hij voor de tweede Van Brienenoordbrug (1965), de Moerdijkbrug (1978), betrokken bij de realisatie van de Deltaweken ( drie kilometer lange hulpbrug bij de aanleg van de Oosterscheldekering 1986), en meer. In het middelpunt van ”Hollands trots”: het omgaan met water en de zee. Maar nu komt het. Na alle respect voor zijn bijdragen en aandacht voor maatschappelijk succes staat in de laatste (zeer korte) alinea een bondige samenvatting van zijn laatste jaren: “De laatste jaren nam zijn gezondheid af. Ypeij had diabetes, zag slecht en had moeite om steeds afhankelijker te worden. Hij was op en overleed op 19 maart in zijn woonplaats Den Haag.” Opvallend is de abrupte overgang aan het eind van dit memorial. Een tweedeling in de gevoelsmatige verhouding 98% tot 2%. Waarom komt dat zo binnen? Vanwege het contrast tussen een bijzonder en succesvol leven en de laatste jaren in afhankelijkheid en mogelijk met pijn en aftakeling? Omdat het leven onherroepelijk eindig is en de eigen regie ontbreekt? Wat zijn zin en doel van het leven? Dat soort overwegingen. Zoals de voorganger tijdens een dienst op 21 november 2021 in Haarlem die vraag verwoordde: ” is ons leven voorbestemd om jammerlijk te eindigen bij de dood?”. Vorig najaar (een week voor een dienst voor ontslapenen) hield districtsapostel Storck aan het eind van een kerkdienst in Amsterdam-Osdorp Heilig Avondmaal voor de ontslapenen en bad voor hen. Zijn allerlaatste woorden in het slotgebed luidden: “ …. en dat wij voor hen aan gene zijde bruggenbouwers kunnen zijn naar het altaar van God.” Dat is zeker een belangrijk element in de diensten die voor ontslapenen gehouden worden en in de voorbeiding daarop. Deze dienst keek ik later terug op internet, maar dat was op een zaterdag. De dag daarop was het zondag en vond de dienst voor ontslapenenen dus plaats. Deze werd ook uitgezonden via internet. De uitzending eindigde met het prachtige lied: “I have a home beyond the river.” Link van het lied: https://youtu.be/QnQMPAp74ns?list=RDQnQMPAp74ns PS: click op de tekst van dit artikel indien niet alle zes foto's onderaan zichtbaar zijn.
© Nieuw-Apostolische Kerk in Nederland
Mit Hilfe einiger zusätzlicher Dienste können wir mehr Funktionen (z.B. YouTube-Video-Vorschau) anbieten. Sie können Ihre Zustimmung später jederzeit ändern oder zurückziehen.
Diese Internetseite verwendet notwendige Cookies, um die ordnungsgemäße Funktion sicherzustellen. Jeder Nutzer entscheidet selbst, welche zusätzlichen Dienste genutzt werden sollen. Die Zustimmung kann jederzeit zurückgezogen werden.
Nachfolgend lassen sich Dienste anpassen, die auf dieser Website angeboten werden. Jeder Dienst kann nach eigenem Ermessen aktiviert oder deaktiviert werden. Mehr Informationen finden sich in der Datenschutzerklärung.