Nieuw-Apostolische Kerk

Zondag 8 mei waren de districten Rotterdam en Utrecht bij elkaar voor een gezamenlijke districtsdienst met onze districtsapostel in Hilversum. Tussen negen en halftien speelden blazers uit beide districten, daarna begon het zangkoor. Districtsapostel Storck gebruikte het bijbelwoord waarmee onze stamapostel een week eerder diende in Congo, uit Matheus 6:33 “Tracht eerst naar het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid”.

Vóór de tijd van cilinders en sleutels, gebruikte men vroeger een balk om een deur af te sluiten. De balk werd aan de binnenkant door twee beugels geschoven, dan zat de deur op slot. De zangers zongen een lied waar in het Duits staat: “verstokt uwe harten niet”. Zo’n dikke stok of balk kan de deur van uw hart op slot doen. Voor uw partner, uw familie, zelfs voor God. Als dat gebeurt, krijgt God de schuld van alles, maar wat feitelijk gebeurd is: we hebben Hem buitengesloten! In een ander deel van het lied staat: “Komt en laten wij aanbidden en knielen en neder vallen voor onze God!”. Als wij ons hart open zetten voor God, dan kunnen wij Hem aanbidden en knielen. Dit is heel belangrijk: God staat op een ander niveau dan wij: hij is Schepper, wij Zijn schepsel!

Vandaag is moederdag, de districtsapostel lichtte dit toe met een verhaal uit zijn schooltijd. In de grote pauze namen de sterkste jongens het tegen elkaar op. Negen van de tien keer won de jonge Storck, maar op een dag gebeurde het dat hij een keer verloor. Huilen kon natuurlijk pas ná schooltijd, op de fiets naar huis. Totdat hij bedacht: “Wat zal moeder wel niet zeggen?” Ze had hem steeds voorgehouden om niet te vechten op school. Hij stond voor hun huis en belde met kloppend hart aan. Moeder deed open, zei niets maar nam haar zoon mee naar de keuken. Daar nam ze hem bij zich op schoot en liet hem eens goed uithuilen. Dát is moederlijke ontferming! De gemeenschap mag onze moeder zijn, waar liefde zich over ons ontfermt.

Het bijbelwoord kun je op drie niveaus betrekken.

• Ons eigen hart: wat leeft er in ons hart, is daar ruimte voor het Koninkrijk van God, de toekomstige heerlijkheid?
• Onze omgeving: wij hebben ons werk, ons gezin, maar als alles klaar is nemen wij dan eens de tijd voor onze naaste?
• Onze levensweg: we staan voor een keuze, naar links opent zich een weg die ons perspectief biedt, maar het levert ons minder tijd op voor onze Hemelse Vader. Naar rechts is een weg met meer tijd voor Hem. Wat kiezen we? Laten we ons leiden door het woord van vandaag!

Oudste Klene diende kort mee. In zijn laatste dienen wilde hij alleen dankbaarheid betonen voor alles wat gedaan kon en mocht worden. Het bijbelwoord van deze ochtend was de tekst die zij bij hun huwelijk meekregen en die een wegwijzer op hun weg mag zijn sindsdien.

Bij de viering van het Avondmaal voor de Ontslapenen wees de districtsapostel in het bijzonder op de zielen die Jezus erkennen en zich tot hem bekennen. Er zijn zielen die hun keuze voor Jezus met straf of zelfs de dood moeten bekopen. Deze zielen zijn hartelijk welkom om te delen in het Heilig Avondmaal.

Daarna ontving het district Utrecht voor Veenendaal een diaken in broeder Nijburg en voor Voorthuizen een priester in broeder (Paul) Lups en twee diakenen, broeders Van Asselt en Pegels. De districtsapostel vroeg de diakenen om de broeders en zusters aan te nemen, te knielen en voor ze te bidden. Moge deze dienaren gezien worden een geschenk uit de hemel.
Bij de inzetting van de priester wees de  districtsapostel op het altaar: de dienaren staan iets hoger, anders zouden ze niet zichtbaar zijn in de zaal. De raad die hij hierbij gaf: dien nooit van boven naar beneden, dien altijd van onder naar boven!

Na deze inzettingen verleende de districtsapostel ambtsrust aan oudste Klene en aan priester Brinkhorst van de gemeente Spijkenisse. Oudste Klene heeft in Rotterdam en Utrecht als oudste gediend, tevens was hij voorganger van diverse gemeenten. De districtsapostel prees zijn eerlijkheid en openheid. Hij noemde de bijdragen van de oudste altijd constructief en positief. De priester werd bedankt voor zijn trouwe inzet.

Hierna werd priester Booiman ingezet als districtsoudste en herder Boshuis als districtsevangelist voor Rotterdam,
Spijkenisse kreeg een nieuwe voorganger in Priester Maas. Tegen deze dienaren zei de districtsapostel dat ook zij hun broeders en zusters moeten aannemen én voor hen bidden.
De nieuwe oudste en evangelist mogen als een team optrekken en in liefde dienen. Beiden krijgen de leiding, daarbij hoort ook delegeren, bij hun beslissingen mogen zij zich laten leiden door het tekstwoord van deze ochtend.

Na afloop van de dienst kwamen uit alle hoeken en gaten van ons tot de laatste plaats gevulde gebouw, de kinderen bij de piano bij elkaar om te zingen met trommel, fluit en viool.